پمپ گریز از مرکز چگونه کار می کند؟
پمپ گریز از مرکز نوعی پمپ روتودینامیکی است که از پروانه‌های تیغه‌ای با خروجی شعاعی برای انتقال انرژی مکانیکی چرخشی به سیال عمدتاً با افزایش انرژی جنبشی سیال (ممنتوم زاویه‌ای) و افزایش انرژی پتانسیل (فشار استاتیک) استفاده می‌کند. سپس انرژی جنبشی در کلکتور تخلیه به انرژی فشار قابل استفاده تبدیل می شود.
نمای مقطعی یک پمپ گریز از مرکز استفاده از پروانه چرخان را برای افزودن انرژی به مایع پمپ شده نشان می دهد. مایع به صورت محوری با قطر کمتری به پروانه وارد می شود که به آن چشم پروانه می گویند و به صورت شعاعی بین پره ها پیشروی می کند تا در قطر خارجی خارج شود. هنگامی که مایع از پروانه خارج می شود، در یک محفظه ظرف تحت فشار جمع آوری می شود. یکی از طرح‌ها که به آن پیچ می‌گویند، جریان را جمع‌آوری می‌کند و به طور موثر آن را به سمت یک نازل تخلیه هدایت می‌کند. تصویر 1 نازل تخلیه را برجسته می کند که به شکل مخروطی است به طوری که جریان با سرعت بالا از پروانه به تدریج کاهش می یابد. به این نازل تخلیه مخروطی شکل، دیفیوزر نیز می گویند. در حین کاهش سرعت در دیفیوزر، انرژی در جریان به انرژی فشار تبدیل می شود.
تصویر 1. نازل تخلیه
پمپ های گریز از مرکز می توانند محرک های زیادی داشته باشند، اما رایج ترین آنها موتور الکتریکی است. موتور انرژی مکانیکی را برای پمپ کردن شفت از طریق یک کوپلینگ فراهم می کند. بارهای شعاعی و محوری توسط یاتاقان های پمپ و/یا موتور حمل می شوند. آب بندی سیال پمپ شده را می توان با بسته بندی تراکمی یا آب بندی مکانیکی انجام داد. علاوه بر این، طرح‌های بدون مهر و موم با موتورهای کنسرو شده یا کوپلینگ‌های محرک مغناطیسی در دسترس هستند.